Genetyka/Badania molekularne • Glioma - Fundacja Glioma-Center

Wyniki badań z zakresu onkologicznej diagnostyki molekularnej stopniowo znajdują coraz większe zastosowanie w procesie terapeutycznym pacjentów z glejakiem. Wciąż jednak analiza molekularna wykonywana jest zbyt rzadko, a jej wyniki nie zawsze przekładane są na optymalizację leczenia poprzez spersonalizowane podejście. To między innymi dlatego w ramach projektu „Poznać lepiej guza” zabiegamy o konieczne zmiany.
Celem badania pobranego materiału jest poznanie cech molekularnych guza – zmian genetycznych, metylacji promotorów, profilu ekspresji.

Poniższy rysunek przedstawia poziom detekcji zmian genetycznych i techniki diagnostyki genetycznej

Przed wyborem placówki należy sprawdzić czy w panelu danego badania oznaczane są takie cechy guza, które będzie można przełożyć na postępowanie terapeutyczne. W glejaku liczba mutacji dla których istnieją leki badane w badaniach klinicznych nie jest duża, tym bardziej istotne jest aby oznaczyć wszystko co może pomóc onkologom w decyzjach dotyczących leczenia. Jednym z nadrzędnych celów Fundacji jest wypracowanie wraz ze środowiskiem medycznym rekomendacji opisujących powiązania mutacji z lekami. Nie jest bowiem najważniejsze oznaczenie kilkuset przypadkowych mutacji, które nie przełożą się na żadne leczenie, ale oznaczenie wszystkich tych które mogą wpłynąć na decyzje dotyczące działań terapeutycznych.

BADANIA MOLEKULARNE – GDZIE I JAKIE SĄ KOSZTY
Biomarkery molekularne glejaka można oznaczyć zarówno w Polsce jak i za granicą, można skorzystać albo z opcji refundowanych albo odpłatnych.

BADANIA REFUNDOWANE

Podstawowe badania cech guza mogą być wykonane bezpłatnie, w ramach refundacji z NFZ jednak ich zakres będzie ograniczony.

U dorosłych wybrane szpitale wewnętrznie kierują pobrany materiał do badania, bez potrzeby dodatkowego wnioskowania przez pacjenta, natomiast poza oznaczeniem IDH1 i IDH2, które oznaczane są standardowo wszystkim dorosłym pacjentom, nie ma ujednoliconego podejścia, co do pozostałych biomarkerów.

W ramach refundacji z NFZ (kwota refundacji to aktualnie nieco ponad 2 tys pln), można mieć wykonane badania, także wtedy jeśli szpital, w którym miała miejsce operacja lub biopsja nie ma swojego laboratorium i nie zleci sam wewnętrznie badania. Warunkiem jest aby szpital, w którym się przebywa zlecił badanie szpitalowi z odpowiednim laboratorium jeszcze W TRAKCIE hospitalizacji.

Takie zlecenia z innych szpitali przyjmuje przykładowo Pracownia Genetyki Klinicznej i Patologii Molekularnej Zakładu Patomorfologii przy 10. Wojskowym Szpitalu Klinicznym z Polikliniką w Bydgoszczy. W tej pracowni dorosły pacjent z glejakiem będzie miał oznaczone w ramach refundacji NFZ:

mutacje w genach IDH1/2, status metylacyjny promotora genu MGMT oraz obecność kodelecji 1p/19q.

Aby skorzystać z refundacji trzeba w trakcie hospitalizacji wypełnić formularz skierowania oraz zgody pacjenta – do pobrania: tutaj. Badanie zlecić może jednostka hospitalizująca- lekarz onkolog lub lekarz prowadzący (np neurochirurg). Na wynik trzeba będzie poczekać około miesiąca. Kontakt mailowy: genetyka@10wsk.mil.pl

Badania refundowane na tej samej zasadzie, czyli zlecenie w trakcie hospitalizacji, jest dostępne także dla dzieci. Jeżeli materiał pobrany jest w trakcie operacji/biopsji to badanie zleca neurochirurg. Możliwe jednak jest także zlecenie w trybie ambulatoryjnym – zlecone przez onkologa w momencie zmiany planu leczenia (badanie genetyczne z materiału archiwalnego). To lekarz decyduje jakie biomarkery molekularne będą oznaczone, jest np możliwość oznaczenia metodami molekularnymi H3F3A, a także zbadanie metylacji promotora MGMT i innych parametrów zleconych przez lekarza i mieszczących się w limicie. Pracownia obciąży kosztami nie pacjenta tylko szpital zlecający.
Jednostką, w której można wykonać badania refundowane w ramach tego programu jest pracownia w Warszawie, która wykonuje badania niezależnie od wieku pacjenta (także dorośli, podobnie jak Bydgoszcz). Dane kontaktowe: tutaj

WAŻNE, aby zarówno u dorosłych jak i dzieci przed zabiegiem (operacja lub biopsja) dowiedzieć się czy będzie wykonane badanie molekularne i jeśli tak co konkretnie będzie oznaczone. Pomoże to podjąć decyzję o rozszerzeniu diagnostyki o dodatkowe płatne badania. Gdyby decydować się na łączenie opcji (np cześć w ramach refundacji, cześć odpłatnie) należy dowiedzieć się o dostępność materiału (szczególnie w przypadku biopsji jego ilość może nie wystarczyć na kilka odrębnych analiz).

BADANIA PŁATNE

W tabeli poniżej prezentujemy zestawienie opcji odpłatnych. Miejsc wykonujących analizy jest oczywiście znacznie więcej, skoncentrowaliśmy się natomiast na tych, które są najbardziej popularne.

Tabelka

CZY SPRAWDZAĆ METYLACJĘ MGMT?
Metylacja promotora genu MGMT może stanowić jeden z czynników wpływających na rokowania, jest również od lat kojarzona z większą skutecznością temozolomidu (TMZ), stanowiącego część standardowego postępowania. W Polsce, temozolomid podawany jest, zarówno, dorosłym jak i dzieciom, doustnie w trakcie radioterapii oraz w cyklach kilkudniowych po zakończeniu naświetlań.
Jeżeli w guzie została potwierdzona metylacja MGMT, to zgodnie z BADANIAMI, można spodziewać się większej skuteczności TMZ.
W niektórych ośrodkach (np. niemiecka klinika w Heidelbergu), jeżeli jest dostępny materiał z biopsji to oznaczenie metylacji jest czynnikiem decydującym o zastosowaniu lub nie TMZ w terapii dzieci. W wielu ośrodkach zagranicznych, przy braku oznaczenia metylacji, nie stosuje się temozolomidu u dzieci z rozlanymi glejakami w pniu ponieważ retrospektywne badania wykazały, że zdecydowana większość tych guzów jest niemetylowana, w związku z czym koszty, w postaci skutków ubocznych, przewyższałyby korzyści.
Podsumowanie
podsumowanie

W optymalnej wersji, dobrze zadbać o oznaczenie następujących parametrów indywidualnych:

01

Właściwy dla glejaka panel mutacji genetycznych.

02

Metylacja promotora genu MGMT

03

Ekspresja EGFR

04

Receptory inhibitorowe limfocytu T – ekspresja receptora CTLA-4 na komórkach Treg oraz limfocytach CD8+/wariant genu CTLA4; receptor PD-1; test czy guz wytwarza białko PD1-L

05

Geny głównego układu zgodności tkankowej (MHC), w szczególności HLA-A2 (oznaczenie z krwi pacjenta)

06

CMV