Najnowsze badania przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles (UCLA) odkryły, że połączenie radioterapii z forskoliną, naturalnym związkiem pochodzącym z rośliny Coleus forskohlii, może skutecznie przekształcać komórki glejaka w nieszkodliwe, niepodzielne komórki neuronopodobne lub mikroglejowe. To innowacyjne podejście może zahamować wzrost guza i znacząco przedłużyć życie pacjentów.

 Jak działa ta terapia?

Radioterapia, oprócz niszczenia komórek nowotworowych, wprowadza niektóre z nich w stan przejściowej plastyczności, czyniąc je bardziej podatnymi na zmiany. W tym krytycznym momencie zastosowanie forskoliny, znanej z promowania różnicowania komórek w kierunku neuronów, może przekierować te komórki w stronę form, które nie dzielą się i nie tworzą nowych guzów.

 Wyniki badań

• Zmiana tożsamości komórek: Połączenie radioterapii z forskoliną indukowało ekspresję markerów neuronalnych i mikroglejowych w komórkach glejaka, co wskazuje na ich przekształcenie w mniej agresywne formy.
• Hamowanie proliferacji: Terapia znacząco zmniejszyła liczbę komórek macierzystych glejaka, odpowiedzialnych za nawroty choroby, oraz spowolniła wzrost guza.
• Wydłużenie przeżycia: W modelach mysich średni czas przeżycia wydłużył się z 34 do 48 dni w przypadku agresywnych form glejaka oraz z 43,5 do 129 dni w mniej agresywnych przypadkach.

 Dlaczego forskolina?

Forskolina jest znana ze swojej zdolności do aktywacji cyklazy adenylanowej, co prowadzi do zwiększenia poziomu cAMP w komórkach, promując ich różnicowanie. W kontekście glejaka, forskolina przekierowuje komórki nowotworowe w stronę niepodzielnych form neuronopodobnych, redukując ich zdolność do tworzenia nowych guzów.

 Co dalej?

Choć wyniki są obiecujące, konieczne są dalsze badania kliniczne, aby potwierdzić skuteczność i bezpieczeństwo tej terapii u ludzi. Naukowcy planują również zbadać optymalne dawkowanie i harmonogram podawania forskoliny w połączeniu z radioterapią.

Źródło: Treatment strategy reprograms brain cancer cells, halting tumor growth | UCLA